bob ile başlayan kelimeler
4 harfli kelimeler
bobaÇatılarda, makas ağaçlarının birer ucunun çivilendiği, iki metre kadar uzunlukta ve tam ortada bulunan kalın direk, omurga direği.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baba
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
İyi, güzel.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baba, krş. boba
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baba // boba yit: (
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
1. Boyunduruktan saçaklara uzatılmış ağaçlar. (Tokmacık *Yalvaç -Isparta)
2. Çarkköşe ile kiriş arasında bulunan dikmeler. (Yukarıtırtar *Yalvaç -Isparta)
3. Boyunduruk ile orta direk arasındaki dikmeler. (Ağıl *Egridir -Isparta)
(BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü1976)
Fasulye.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Umacı.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Bit.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Çocuk dilinde ayakkabı.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Bebek.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
5 harfli kelimeler
bobakKemiriciler (Rodentia) takımının, sincapgiller (Sciuridae) familyasından, 37 cm kadar uzunlukta, 9 cm kadar kuyruğu olan, tüyleri sık ve soluk pas sarısı, eti ve postu için avlanan, Polonya'dan Orta Asya'ya kadar olan bölgede steplerde yaşayan bir memeli türü.
Köken: İngilizce bobak marmot
(BSTS / Biyoloji Terimleri Sözlüğü 1998)
(zooloji)
Köken: Fransızca bobac
(BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963)
(Marmota bobak): Kemiriciler (Rodentia) takımının sincapgiller (Sciuridae) familyasından bir memeli türü. Uzunluğu 37, kuyruğu 9 cm. Tüyleri sık olup soluk pas sarısıdır. Eti ve postu için avlanır. Polonyadan Orta Asyaya kadar olan bölgede steplerde yaşar.
Köken: İngilizce bobak marmot
(BSTS / Zooloji Terimleri Sözlüğü 1963)
Vebal, günah.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
(
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Böcek, küçük böcek.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Olgunlaşmamış cevizin üzerindeki yeşil kabuk.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
a.
1. Makara.
2. Fotoğraf filmi rulosu: Ama bobin bittiği için kamera kendisini bile görüntüleyememiştir. -S. Birsel.
3. Tampon silindiri veya mihver boru etrafına sarılmış kâğıt veya kartonun sürekli uzunluğu.
4. fiz. İçinden elektrik akımı geçebilen yalıtılmış tel ile bu telin sarılı bulunduğu silindirden oluşan aygıt.
Köken: Fransızca bobine
(Güncel Türkçe Sözlük )
Tel sarmak için kullanılan makara.
Köken: İngilizce bobbin
(BSTS / Kimya Terimleri Sözlüğü (II) 2007)
bk. makara.
(BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu1963)
1. Sümük.
2. Sümüklü.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Böcek, küçük böcek.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Yabanıl hayvan.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Ayakkabı, pabuç, bir çeşit terlik, yemeni
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Mısır ekmeği
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Fortlu ve fortsuz küçük çocuk ayakkabısı.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Bebek.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
1. bk. böbek.
2. Çiçek.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baba
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Genellikle erkek çocuklarına söylenen ve sevgi ifade eden delikanlı anlamında bir söz
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Erkeğin cinsiyet organı.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
6 harfli kelimeler
bobataMısır ekmeği.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Çocuk dilinde meyve, yuvarlak oyuncak.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baba
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Serçe büyüklüğünde, tüyleri kırmızımsı renkte, kuyruğu güdük bir cins çalıkuşu.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Bir çeşit kurt.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Kırmızı ve sütlü bir mantar.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Yeşil soğanın ucundaki tohum.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
7 harfli kelimeler
bobaccaPapatya.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Babalık
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Kayınbaba
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Baban
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Papatya
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)
Gonca, tomurcuk
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)