ey ile başlayan kelimeler

2 harfli kelimeler

ünl.
1. Kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü: Ey arkadaş!
2. Usanç anlatan bir seslenme sözü: Ey, artık çok oluyorsun!
(Güncel Türkçe Sözlük)

Buyur anlamında ünlem: Ahmet ey!
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ey!
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

(Cümlebaşı edatı) evet; sonra; iyi. e || ee || ei
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

< ET edgü: iyi. || eye || eyi || ey köti || pek ey
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Yüksek sesle çağrıldığında cevap edatı
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1. İyi, üstün.
2. İyi, dost, aşma.
3. Dikkatlice, iyice
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

3 harfli kelimeler

1. Bana bak, beni dinle anlamında.
2. Öyle ise, madem ki anlamında.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Yapma gübre.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kaburga kemiği.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Böyle mi, doğru mu ?
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ed. eğer
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

bk. ertelenmiş yordam çağrısı
(BSTS / Bilgisayar Terimleri Karşılıklar Kılavuzu)

Sahip, koruyucu.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1. Evin, ailenin en sayılan kadını.
2. Baba.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kaburga kemiği.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Erkeğin karısına sesleniş ya da hitap şekli: Eye, bir çay göy içeyh.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Gerçekten.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Erkekler arasında kullanılan ünlem
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ed. eğer
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Eğer
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kayığın iskeletini oluşturan ağaçlar. (Yenice *Gelendost -Isparta)
(BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü1976)

Malik, sahip, efendi.
(Tarama Sözlüğü1967)

İyi, peki.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

İyi
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

bk. eyü.
(Tarama Sözlüğü1967)

bk. el
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sırt, eğin
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sırt, üst baş
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

4 harfli kelimeler

Ayak
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ayak
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

< Köken: Arapça ıyâl: eş; zevce; kadın; ıyal
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

< Köken: Arapça ayân/a'yân ayan; ayan. || eyan beyan: şöyle böyle; zor seçilir durumda
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Bir hayli, iyice
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Büyükanne.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Güzel.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

İyice
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

İyice || ecce || eyce ey
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Anneanne, babaanne
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Bana bak, beni dinle anlamında.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sebze diplerindeki otları kesmeye ve sebzelerin diplerini kabartmaya yarayan bir çeşit çapa.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ağaç kaşıkların içini oymaya yarayan bir çeşit araç.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1.bk. eğdi (II)-
1.
2.bk. eğdi (II)-
2.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Su birikintisi, gölcük.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kağnı ya da saban oklarını boyunduruğa bağlayan halka biçiminde bükülmüş ince ağaç.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1. Sap, ot, çalı bağlamlarını denk yaparken ipleri sıkıştırmakta kullanılan özellikle çıtlık denilen ağaçtan yapılmış araç.
2. Boyundurukla saban okunun kılıç aracılığıyla birbirine tutturulmasma yarayan ağaç halka.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1. Saban okunun ucundaki demir halka. (Başkışla *Karaman -Konya)
2. Saban, kızak, araba, pulluk ve düveni boyunduruğa bağlamak için kullanılan, uç kısımları birbiri üzerine oturmuş elips biçiminde ağaç. (Yeşilköy *Gelendost, Ortayazı *Senirkent -Isparta; Ürkütlü, Bucak -Burdur; *Kemalpaşa -İzmir)
3. Kağnı ve arabalara yüklenmiş sapları, düzgün tutmak amacıyla bağlama iplerinin arasına konan, elips biçiminde ağaç. (Beylerli *Çardak -Denizli)
(BSTS / Zanaat Terimleri Sözlüğü1976)

Alt çene.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

İyi.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sapanın yere batan kısmı
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sabanın toprağı yaran kısmı
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

a. Binek hayvanlarının sırtına konulan, oturmaya yarayan nesne: Gözlerini eyerin kuburluklarıyla atın doru boynunda hasıl olan gölgeli çizgiye dikmişti. -Ö. Seyfettin.
(Güncel Türkçe Sözlük)

< Köken: Arapça ayâr: ayar || eyer etmek: ayarlamak
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Eğer, krş. eer
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Telli çalgılarda telin gövdeyle temasını sağlamak amacıyla köprü üzerine yerleştirilen ve çalgının türüne bağlı olarak her tel için ayrı ayrı veya tüm teller için tek parça olabilen bileşen.
Köken: İngilizce saddle
(BSTS / Gitar Terimleri Sözlüğü )

Çift sürerken saban demirinin tarlada açtığı iz, ince yol.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kazan ya da teknedeki hamuru kazımaya yarayan bir çeşit araç.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

< Köken: Arapça âyet: ayet
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Kaburga kemiği.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

İyi.
(Tarama Sözlüğü1967)

Sürü hayvanlarına seslenme ünlemi.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Ayıp
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Eğri
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Şey anlamında.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

1. Üst baş, giyecek, elbise.
2. İç çamaşırı.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Üst baş
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

Sırt
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)

bk. eğin.
(Tarama Sözlüğü1967)

1. Vücut, beden.
2. Sırt, arka.
3. Göğüs kemiği,
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü)